Askeri Ceza Kanunu 93. Madde

Askeri Ceza Kanunu 93. madde; muharrik ve cezasına dair düzenlenmiştir. Suç teşebbüs derecesinde kalmışsa muharrik üç aydan iki seneye kadar ceza verilir. Madde ile askerî şahıslardan birini amire veya üste karşı itaatsizliğe mukavemete, fiilen taarruza sevk ve tahrik suçu düzenlenmiştir. Askerî ceza hukukunda muharrik sözcük anlamı olarak “sevk ve tahrik” olarak kabul görmüş ve kişiye maddede öngörülen suçları uygun araç ile işlemek kararını aldırtan her türlü beyan ve davranışlar olarak tarif edilmiştir. Suçun faili asker veya sivil kişilerdir. Sevk ve tahrik edilen askeri şahıs birden fazla ise Askeri Ceza Kanunu’nun 94’ncü maddesindeki suç oluşur.

Askeri Ceza Kanunu 93. Madde

Muharrik ve Cezası 

1. Askeri şahıslardan birini amire veya mafevke karşı itaatsizliğe mukavemete, fiilen taarruza sevk ve tahrik eden muharrik sayılır.
2. (Mülga: 31/1/2013-6413/45 md.)
3. Suç teşebbüs derecesinde kalmışsa muharrik üç aydan iki seneye ve seferberlikte altı aydan beş seneye kadar hapis olunur. Ceza herhalde müteşebbisin cezasından şiddetli olmaz.
4. Suç yapılmışsa, muharrik cürme şerik olur.

Askeri Ceza Kanunu 93. Madde Açıklaması

Maddenin 1.fıkrasında “Askeri şahıslardan birini amire veya üste karşı itaatsizliğe mukavemete, fiilen taarruza sevk ve tahrik eden muharrik sayılır.” denilmek suretiyle “suçun faili” tanımlanmıştır. Bu tanıma göre suçun faili olan muharrik, askeri şahıslardan birini maddede sayılan suçlara “sevk ve tahrik” eden asker kişidir. Bu suç, sırf askeri suçlardandır. Tehlike suçudur. Sevk ve tahrik teşkil eden hareketin yapılması ile suç işlenmiş olur. Bu nedenle muharriklik suçuna teşebbüs mümkün değildir. Suçla korunan hukuki yarar değer birden fazladır; askeri itaat duygusu ve disiplinle birlikte askeri hizmetin devamlılığıdır.

Suçun manevi kusuru kasttır. Özel kast aranmaz. Dolayısıyla failin saiki önemli değildir. Fail, bir başka asker kişiyi maddede yazılan suçları işlemeye sevk ve tahrik ettiğini bilmeli ve istemelidir. Bu suç somut bir tehlike suçu olup, asker kişiyi maddede yazılı suçlara “sevk ve tahrik” etmekle suç tamamlandığından teşebbüs mümkün değildir.

Muharrik, sevk ve tahrik ettiği suçun işlenmesi halinde, işlenen suça iştirak etmiş sayılır. Bu durumda muharrikin ceza sorumluluğu, suça iştirak şekline göre belirlenir. Azmettirme durumunda TCK m.38’e göre, buna karşılık suç işlemeye teşvik etme, kışkırtma halinde, “yardım etme” şeklinde suça iştirakten söz edileceğinden muharrikin ceza sorumluluğu TCK m.39/1’e göre belirlenir.