Devlet Memurları Kanunu 87-88. Madde (DMK)

Devlet Memurları Kanunu 87. Madde

İkinci Görev Yasağı

Memurlara;

a) Bu Kanuna tabi kurumlarda,

b) Sermayesinin tamamı Devlet tarafından verilmek suretiyle kurulan iktisadi kurumlar ile sermayesinin yarısından fazlası Devlete ait bankalarda,

c) Özel kanunlarla veya Cumhurbaşkanlığı kararnameleriyle kurulan banka ve kuruluşlarda,

ç) Yukarıdaki bentlerde yazılı idare, kuruluş ve bankalar tarafından sermayelerinin yarısından fazlasına katılmak suretiyle kurulan kuruluşlarla bunların aynı oranda katılmaları ile vücut bulan kurumlarda,

İkinci görev verilemez; bu kurumlardan her ne ad ile olursa olsun para ödenemez ve yarar sağlanamaz.

Ancak, bu Kanunun memurlara ikinci görev verilmesini öngören hükümleri ile hakem, tasfiye memuru ve bilirkişilere takdir olunan İl Genel Meclisi ve İl Daimi Encümeni başkanları, özel kanunlarla veya Cumhurbaşkanlığı kararnameleriyle kurulan ve asli görevlerinin devamı niteliğinde olmayan çeşitli kurul, komisyon, heyet ve jüri çalışmalarına, Üniversiteler, Akademiler, Türkiye ve Orta – Doğu Amme İdaresi Enstitüsü ve özel kanunlarla veya Cumhurbaşkanlığı kararnameleriyle kurulan araştırma kurumları tarafından idareyle ilgili olarak yapılan inceleme ve araştırma çalışmalarına katılanlar için özel kanunlarınca gösterilen veya bu kanunlara dayanılarak tespit edilen ücretlerin ödenmesine ilişkin hükümler saklıdır.

Devlet Memurları Kanunu 87. Madde Açıklaması

Devlet memurları bir kadroya bağlı olarak atanırlar. Memurların atandıkları kadronun görevini yapmaları ilke olarak benimsenmiş ve ek olarak başka bir kadronun görevini yapmaları engellenmiştir.

Devlet Memurları Yasasının yürürlüğe girdiği tarihe kadar memurların esas görevleri yanında ek görevleri de yürüttükleri görülmekte ise de bu görevlerin dağıtılmasında bazı yolsuzlukların yapıldığının deneylerde sabit olması üzerine, yeni personel sistemiyle ilke olarak ikinci görev yasağı getirilmiştir.

İkinci görev yasağı 87. maddede düzenlenmiştir. Bu maddede; memurlara 657 sayılı Yasaya tâbi kurumlarda, kamu iktisadi teşebbüsleri ile bunlara bağlı kuruluşlar ve bunların iştiraklerinde ikinci görev verilemeyeceği ve bu kurumlardan her ne ad ile olursa olsun para ödenemeyeceği ve yarar sağlanamayacağı hükme bağlanmıştır.

657 sayılı Yasaya hangi kurumların tâbi olduğu Yasanın l’ inci maddesinde yazılı bulunmaktadır. Buna göre genel ve katma bütçeli kurumlar, il özel idareleri, belediyeler, il özel idareleri ile belediyelerin kurdukları birlikler ile bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşlarda, yasayla kurulan fonlarda, kefalet sandıklarında veya gençlik ve spor il ve ilçe müdürlüklerinde çalışan memurlara ikinci görev verilemez.

Memurlara, Kamu İktisadi Teşebbüsleri ve bunlara bağlı kuruluşlarla bunların iştiraklerinde de ikinci görev verilemez ve ücret ödenemez.

Devlet Memurları Kanunu 87. Madde İkinci Görev Yasağı Emsal Kararlar

Danıştay 2. Dairesi E: 2020/1939, K:2020/2610

• Devlet Memurları Kanunu 87. Madde
• İkinci Görev Yasağı

Davacı tarafından, 657 sayılı Kanunun 87. maddesinin, 2. fıkrası hükmünün, memurun, hangi işleri ikinci iş olarak yapılabileceğine dair hükümler içerdiği anılan düzenlemede, hakemlik faaliyetine de yer verilerek açıkça “devlet memurunun …… hakemlik de yapabileceği” ibaresi yer almasına rağmen bu maddeye göre değerlendirme yapılmadan verilen kararların hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi kararının bozulmasına karar verilmesi istenilmektedir.

Dava dosyasının incelenmesinden; Hazine ve Maliye Bakanlığı Sigortacılık Genel Müdürlüğünde Uzman olan ve Sigorta Tahkim Komisyonu nezdinde tutulan Hayat Dışı Sigorta Hakemi listesine kayıtlı olarak Sigorta Hakemliği yapan davacı tarafından; Hazine ve Maliye Bakanlığı Sigortacılık Genel Müdürlüğünün 19/04/2018 günlü, E.11057 sayılı yazısı ile Komisyondan, ikinci bir değerlendirme yapılıncaya kadar Bakanlık personeli hakemlere yeni görevlendirme yapılmaması talebi doğrultusunda Komisyon Yönetim Kurulunun 08/06/2018 günlü toplantısında, Hazine ve Maliye Bakanlığı tarafından yeni bir değerlendirme ya da düzenleme yapılıncaya kadar Bakanlık personeli hakemlere uyuşmazlık dosyası tevdii edilmemesine karar verdiği, Hazine ve Maliye Bakanlığı Sigortacılık Genel Müdürlüğü tarafından Komisyona gönderilen dava konusu yazıda da, Devlet Personel Başkanlığından görüş alındığı ve söz konusu görüşte devlet memurlarınca ücretli olarak sigorta hakemliği yapılamayacağının belirtildiği, konuya ilişkin yasal düzenleme yapılıncaya kadar devlet memuru hakemlerin sigorta hakemliği faaliyetinde bulunamayacakları hususunun hakemlere duyurulmasının talep edildiği ve durumun Bakanlık personeline Komisyon tarafından e-posta ile 25/07/2018 tarihinde duyurulduğu, bunun üzerine davacı tarafından, Sigorta Tahkim Komisyonunun 25/07/2018 tarihli e-posta mesajı ekinde yer alan devlet memurlarınca belirli bir ücret karşılığında sigorta hakemliği yapılamayacağının bildirilmesine ilişkin 18/07/2018 günlü, E.18991 sayılı işlemin ve Komisyonun tarafına dosya gönderilmeyeceğine ilişkin kararının iptali istemiyle temyizen incelenmekte olan dava açılmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

Dava konusu; Sigorta Tahkim Komisyonunun 25/07/2018 tarihli e-posta mesajı ekinde yer alan devlet memurlarınca belirli bir ücret karşılığında sigorta hakemliği yapılamayacağının bildirilmesine ilişkin Hazine ve Maliye Bakanlığının 18/07/2018 tarih ve E.18991 sayılı işlemi ülke çapında uygulanacak düzenleyici işlem niteliğini taşıdığından, İdare Mahkemesince davanın görev yönünden reddine karar verilerek dosyanın Danıştay’a gönderilmesi gerekirken uyuşmazlığın esası hakkında karar verildiği anlaşılmakla anılan karara yönelik istinaf başvurusunun, … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesince kabul edilerek kararın bu yönden kaldırılması ve dosyanın Danıştay’a gönderilmesi gerekirken, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun esastan incelenmek suretiyle reddi yolunda verilen kararda usul hükümlerine uyarlık görülmemiştir.

Danıştay 3. Dairesi E: 1977/202, K:1977/238

• Devlet Memurları Kanunu 87. Madde
• İkinci Görev Yasağı

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 1897 sayılı Kanunla değiştirilen ve ikinci görev yasağı başlığını taşıyan 87. maddesinde: Memurlara a- Bu kanuna tabi kurumlarda, b- Sermayesinin tamamı; Devlet tarafından verilmek suretiyle kurulan iktisadi kurumlar ile sermayesinin yarısından fazlası Devlete ait bankalarda, c- Özel kanunlarla veya özel kanunların verdiği yetkiye dayanılarak kurulan banka ve kuruluşlarda, ç- Yukarıdaki bentlerde yazılı idare, kuruluş ve bankalar tarafından sermayelerinin yarısından fazlasına katılmak suretiyle kurulan kuruluşlarla bunların aynı oranda katılmaları ile vücut bulan kurumlarda, İkinci görev verilemez; bu kurumlardan her ne ad olursa olsun para ödenemez ve yarar sağlanamaz. denilmek suretiyle kesin ve açık bir yasaklama hükmü getirildikten sonra maddenin son fıkrasında, konuya ilişkin olarak şu istisna hükmüne yer verilmiştir. …..Özel kanunlarla kurulan ve asli görevlerinin devamı niteliğinde olmayan çeşitli kurul, komisyon, heyet ve jüri çalışmalarına …. katılanlar için özel kanunlarca gösterilen veya bu kanunlara dayanılarak tespit edilen ücretlerin ö denmesine ilişkin hükümler saklıdır. Madde hükmü tümüyle göz önüne alındığında, Devlet memurlarının İhracatı Geliştirme Etüt Merkezinde görev alabilmeleri için ancak bu merkezin kuruluşuna ait 118 sayılı Kanunla veya bu kanunun verdiği yetkiye dayanılarak kurulmuş kurul, komite, komisyon, heyet ve jüri gibi birlikte çalışmayı gerektiren birimlerin bulunması şarttır. Oysa sözü edilen kanunda idare kurulu dışında teknik komite v.s. adla herhangi bir birimin kuruluşuna yer verilmediği gibi bu yolda yetki veren herhangi bir hüküm de mevcut değildir.

Diğer taraftan İhracatı Geliştirme Etüt Merkezi tarafından kurulan teknik komitede ve diğer hizmetlerde çalıştırılan devlet memurlarına bu hizmetlerinin karşılığı huzur hakkı ve diğer ücretlerin ödenebilmesi, 118 sayılı Kanunda bu yolda açık hüküm bulunmasına bağlıdır. Zira 87. maddenin yukarda belirtilen son fıkrasında yer alan istisna hükmü, ücret ödenmesine ilişkin özel kanunlarda yer alan hükümlerin saklı tutulmasına dairdir. İhracatı Geliştirme Etüt Merkezi kuruluşuna ait 118 sayılı Kanunda ise; 4.maddede Ticaret Bakanlığı teşkilatında intikal edecek kadrolar ile mukaveleli memur ve müstahdem çalıştırılmasına ve 5.maddede, idare kurulu üyelerine beher toplantı günü için ücret ödenmesine ilişkin hükümler dışında, doğrudan doğruya veya yetki vermek suretiyle çeşitli bakanlık mensubu memurlara ödeme yapılmasına olanak tanıyan her hangi bir hüküm yer almamıştır.

Sonuç: İhracatı Geliştirme Etüt Merkezinin, Kuruluş Kanununda belirtilen gayelerini gerçekleştirebilmesi için bu alanda yetişmiş çeşitli bakanlık mensubu devlet memurlarının bilgi, tecrübe ve ihtisasından yararlanmak zorunda olması, yukarda açıklanan hukuki durumu değiştiremeyeceği cihetle İhracatı Geliştirme Etüt Merkezince, çeşitli Bakanlık mensubu devlet memurları ile teknik kurul üyelerine her ne ad ile olursa olsun bir ödeme yapılamayacağına karar verildi.

Danıştay 5. Dairesi E: 1995/3227, K:1998/963

• Devlet Memurları Kanunu 87. Madde
• İkinci Görev Yasağı

Davacı, 8.1.1974-1.6.1974 ile 7.12.1974-30.4.1975 tarihleri arasında vekil öğretmenlikte geçen hizmet sürelerinin memuriyet intibakında değerlendirilmesi için yaptığı başvurunun reddine ilişkin 26.10.1994 günlü, 1817 sayılı işlemin iptali istemiyle dava açmıştır.

Malatya İdare Mahkemesinin 2.5.1995 günlü, E:1994/809, K:1995/465 -sayılı kararıyla; 657 sayılı Kanuna 241 sayılı KHK’nin 15. maddesiyle eklenen ek geçici maddede “Bu kanuna tabi kurumlarda halen sürekli işçi statüsü ile çalışanlarla sözleşmeli personelden 1984 yılı sonuna kadar memurluğa geçmek için yazılı olarak başvuranlar, öğrenim durumlarına göre yükselebilecekleri tavanı aşmamak kaydı ile bu kanunun geçici 1., 2. ve 3. maddeleri hükümleri, 8.6.1984 tarih ve 217 sayılı KHK’nin 2. maddesinde sayılan kuruluşlarda 1.3.1979 tarihinde görevli olanlar için ayrıca 20.12.1979 tarih ve 2182 sayılı Kanun hükümleri de dikkate alınarak derece ve kademeleri tespit edilmek suretiyle sınav şartı aranmaksızın boş memur kadrolarına intibak ettirilirler.” hükmüne yer verildiği: davacının, 8.1.1974-1.6.1974 ile 7.12.1974-30.4.1975 tarihleri arasında 657 sayılı Yasanın 87. maddesi kapsamında olan Milli Eğitim Bakanlığında vekil öğretmen statüsünde çalıştığı, daha sonra bu görevinden ayrılarak 2.9.1977 tarihinde … İli Defterdarlığı Vergi Dairesi Müdürlüğünde Tahsildar olarak göreve başladığı ve halen aynı yerde yoklama memuru olarak görev yaptığı, kanun koyucunun 657 sayılı Kanunun uygulamaya girdiği tarihten itibaren bu kanunla ilgili kurumlarda çeşitli statülerde çalışmış veya geçici görevlerde bulunmuş olup da memur statüsüne geçenlerin bu görevlerde geçen hizmet sürelerinin memuriyet kıdemlerinde değerlendirilmesini genel bir ilke olarak benimsediği ve değişik zamanlarda bu ilkeyi gerçekleştirmek amacıyla 1897 sayılı Kanunla değişik ek geçici 18. maddeyi ve yukarıya hükümleri alınan geçici maddeleri yürürlüğe koyduğu; buna göre, 8.1.1974-1.6.1974 ile 7.12.1974-30.4.1975 tarihleri arasında 657 sayılı Yasanın 87. maddesi kapsamında bir kurumda çalışıp 2.9.1977 tarihinde memuriyete giren davacının 9 ay, 6 günlük hizmetinin anılan kanun hükümleri uyarınca değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiştir.

Devlet Memurları Kanunu 88. Madde

İkinci Görev Verilecek Memurlar ve Görevler

Bu Kanuna tabi kurumlarda çalışan Devlet memurlarına esas görevlerinin yanında;

A) Özel kanunlarla, Cumhurbaşkanlığı kararnameleriyle veya bunların verdiği yetkiye dayanılarak memurlara gördürülmesi öngörülen sürekli hizmetler,

B) Mesleki bilgisi ile ilgili olarak, hizmet olanakları elverişli bulunmak ve atamaya yetkili amir tarafından uygun görülmek şartıyla;

1. (Değişik: 29/11/1984 – KHK-243/15 md.) 87’nci maddede yazılı kurumların tabiplikleri, diş tabiplikleri, eczacılıkları, kimyagerlikleri, veterinerlikleri, avukatlıkları ile Adli Tıp Kurumu Uzmanlıkları,
2. Asıl görevlerinin bulunduğu bucak, ilçe ve zorunlu hallerde iller belediyelerinin yüksek mühendis, mühendis, yüksek mimar ve mimarlarca yürütülmesi gereken teknik hizmetleri,

İkinci görev olarak verilebilir.

Asıl görevlerinin yanında;

a) (Değişik: 4/7/2012-6354/ 3 md.) Tabiplere; il ve ilçe sağlık müdürlüğü, il sağlık müdür yardımcılığı, halk sağlığı müdürlüğü, halk sağlığı müdür yardımcılığı, sağlık grup başkanlığı, baştabiplik, baştabip yardımcılığı ile il sağlık ve halk sağlığı müdürlüklerinde ilgili mevzuatı uyarınca tabipler tarafından yürütülmesi öngörülen şube müdürlükleri,

b) Diş hekimlerine ve veterinerlere, meslekleri ile ilgili baştabiplik,

c) Veteriner, diş hekimi ve eczacılara; baştabip yardımcılığı,

d) Öğretmenlere; okul ve enstitü müdürlüğü, başyardımcılığı ve yardımcılığı görevleri, ikinci görev olarak yaptırılabilir.

Devlet Memurları Kanunu 88. Madde Açıklaması

Yasanın 88’inci maddesi, ikinci görev verilecek memurları ve görevleri düzenlerken, ikinci görev yasağını düzenleyen 87’nci maddeye de istisnalar getirmektedir. Memurlara, asıl görevlerinin yanında hangi görevlerin ikinci görev olarak verilebileceğini açıklayan bu maddeye göre:

a) Özel yasalarla veya özel yasaların verdiği yetkiye dayanılarak memurlara gördürülmesi öngörülen sürekli hizmetler memurlara ikinci görev olarak verilebilir.

Çeşitli yasalarda yer alan hükümlerde bazı sürekli görevler, 657 sayılı Yasaya tabi memurlara ikinci görev olarak verilmektedir. Örneğin, 233 sayılı KHK hükümlerine göre kamu iktisadi teşebbüslerindeki yönetim kurulu üyeliklerine Hazine temsilcisi olarak Devlet memurlarının atanmaları mümkündür.

b) Mesleki bilgisi ile ilgili olarak, hizmet olanakları elverişli bulunmak ve atamaya yetkili amir tarafından uygun görülmek şartıyla bazı görevler ikinci görev olarak verilebilir.

Görevin meslek bilgisi ile ilgili olması, 657 sayılı Yasanın getirdiği en önemli yeniliklerden birisidir. Hatta ikinci görevi vekalet görevinden ayıran bir niteliktir. Devlet memurları, yasa gereği çeşitli sınıflara ayrılmışlardır. Bu sınıflar, memurun göreviyle ilgili niteliklere ve mesleğine göre oluşturulmuştur. Bu nedenle bir sınıfın görevini yürütebilecek memurların da o sınıfın niteliklerine sahip olması gerekir.

Örneğin; teknik hizmetler sınıfına giren memurun sağlık hizmetleri sınıfında istihdam edilme olanağı yoktur. Zira sağlık hizmetleri sınıfının nitelikleri ve mesleki bilgisi formasyonu, teknik hizmetler sınıfında yer alan bir memurda bulunmamaktadır. Bu nedenle, aynı sınıf içerisinde bulunan görevler dolayısıyla ikinci görev söz konusu olmaktadır.

İkinci görev alacak memurların, bu görev nedeni ile kendi esas görevlerini aksatmaması gerekir. Kendi esas görevi, ikinci görev almasını engeller mahiyette ise, o memura ikinci görevin verilmemesi gerekir. Bu takdir idarenindir. İdare bu takdirini kullanırken hizmet olanaklarının elverişli bulunup bulunmadığına bakacaktır. İkinci görevin atamaya yetkili amirce uygun bulunması gerekmektedir. Atamaya yetkili amir, her kurumun teşkilat kanununda belirlenmiştir. Meslek bilgisi ile bağlantılı olarak ikinci görev olarak verilecek görevler 88’inci maddede açıkça belirlenmiştir.

Devlet Memurları Kanunu 88. Madde İkinci Görev Verilecek Memurlar Ve Görevler Emsal Kararlar

Danıştay 8. Dairesi E: 1997/719, K: 1999/6278

• Devlet Memurları Kanunu 88. Madde
• İkinci Görev Verilecek Memurlar Ve Görevler

… Üniversitesi Eğitim Uygulama ve Araştırma Hastanesi Başhekimi olan davacıya ikinci görev aylığı ödenmemesine ilişkin davalı idare işleminin iptali istemiyle açılan davada, idari görev aylığı konusunda 2914 ve 2547 sayılı Yasalarda hüküm bulunmadığından 2914 sayılı Yasanın 20. maddesi uyarınca 657 sayılı Yasanın “ikinci görev aylığına” ilişkin hükümlerine gitmek zorunluluğu bulunduğu, 657 sayılı Yasanın 88. maddesinde baştabiplik görevinin ikinci görev olarak verilebileceği, 175. maddesinde ise, ikinci görev aylığı düzenlendiğinden, hastane profesörü olan davacıya, başhekimlik görevinden dolayı ikinci görev aylığının ödenmesi gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlemi iptal eden … İdare Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının, 2914 sayılı Yasanın 3. maddesinde idari görev ödeneği verilecekler arasında başhekimlik görevinin sayılmadığı öne sürülerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir.

İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.

İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı gerekçe Usul ve Yasaya uygun olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına ve yargılama giderlerinin temyiz isteminde bulunan üzerinde bırakılmasına 17.11.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.

Danıştay 12. Dairesi E: 1996/518, K: 1996/755

• Devlet Memurları Kanunu 88. Madde
• İkinci Görev Verilecek Memurlar Ve Görevler

Dava davacının, … Diş Hastanesi baştabip yardımcılığı görevinin üzerinden alınmasına ilişkin işlemin iptali istemi ile açılmıştır. … İdare Mahkemesinin, … günlü, E: …, K: …sayılı kararı ile, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 88.maddesinin son fıkrasında, tabiplere asıl görevlerinin yanında idari görev olarak baştabip yardımcılığı görevinin yaptırılabileceğinin hükme bağlandığı, bu hükme göre ilgilileri için kazanılmış hak teşkil etmeyen idari görevlerin verilip alınması idarenin takdirine bağlı ise de bu yetkinin kamu yararı ve hizmet gerekleri ile sınırlı olduğu, idarenin hangi sebeplerin işlem tesis etmeye sevk ettiğini bilgi ve belgeler ile kanıtlaması gerektiği, dava konusu olayda; hastane baştabibinin davacının idareye karşı olumsuz davranış ve tutumu olduğuna dair yazısı üzerine baştabip yardımcılığı görevinin davacı üzerinden alındığı, anlaşılmış ise de; işlemde olumsuz davranış ve tutumun neler olduğu belirtilmediği gibi verilen ara kararına karşılık bu hususa dair herhangi somut olay gösterilemediği davacının diş hekimi olması nedeniyle başhekim yardımcısı olamayacağı savının ise 657 sayılı Yasanın 88.maddesi hükmü karşısında yasal dayanaktan yoksun olduğu gerekçesi ile dava konusu işlem iptal edilmiştir.

Davalı idare, davanın çözümünün 2577 sayılı Yasanın 33.maddesi uyarınca İzmir İdare Mahkemesi görevi alanına girmediğini, idarenin memurların ikinci görevlerini uhdelerinden almada taktir yetkisi olduğunu, baştabipliğin teklifi üzerine tesis edilen işlemin hukuki sebebinin bulunduğunu, idarenin taktir hakkını kaldıracak şekilde karar verilemeyeceğini ileri sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E: …, K: … sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir sebep de bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı üzerinde bırakılmasına,12.3.1996 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

Sayıştay Genel Kurulu K: 1983/1

• Devlet Memurları Kanunu 88. Madde
• İkinci Görev Verilecek Memurlar Ve Görevler

İkinci görev verilen memurların yasal izinlerini kullanmaları veya asıl görevleriyle ilgili olarak geçici görevle bir yere gönderilmeleri halinde ikinci görev aylıklarının ödenmeyeceği hususunda anılan maddelerde açık bir hüküm bulunmadığı gibi 657 sayılı Yasanın diğer maddelerinde de herhangi bir hüküm yer almış değildir.

Bu durum karşısında, sorunun, yasal bir düzenleme yapılmak suretiyle çözümlenmesi gerekmektedir.

657 sayılı Devlet Memurları Kanunundan önce yürürlükte bulunan mevzuatta da bu hususta açık bir hüküm bulunmaması duraksamalar doğurduğundan, sorun, idarece Sayıştay’a intikal ettirilmiş: en son 4.7.1963 gün ve 2870/4 sayılı Genel Kurul Kararıyla üzerlerinde ek görev bulunan memurların kanuni izinlerini kullanmaları veya asıl görevleriyle ilgili olarak geçici görevle bir yere gönderilmeleri halinde ek görev ücretlerinin azami bir ay içinde ödenmesinin uygun olacağı kabul edilmiştir.

Tartışılan konuya ilişkin açık bir hüküm bulunmadığından, sorunun, esas itibarıyla ya sal bir düzenleme yapılmak suretiyle çözümlenmesi gerekmekte ise de, bu düzenleme yapılıncaya değin, ikinci görevle ilgili olarak gerek 657 sayılı Yasada gerekse eski mevzuatta yer alan hükümler mahiyetten farklı olmadığından uygulamada devamlılığı ve istikrarı sağlamak bakımından 4.7.1963 gün ve 2870/4 sayılı Sayıştay Genel Kurul Kararında belirtilen esaslar dairesinde işlem yapılması uygun olacaktır.