Devlet Memurları Kanunu 62. Madde (DMK)

Devlet Memurları Kanunu 62. Madde (DMK)

devlet memurları kanunu 62 madde

Devlet Memurları Kanunu 62. Madde (DMK)

Atamalarda Görev Yerine Hareket ve İşe Başlama Süresi

İlk defa veya yeniden veyahut yer değiştirme suretiyle;

a) Aynı yerdeki görevlere atananlar atama emirlerinin kendilerine tebliğ gününü,

b) Başka yerdeki görevlere atananlar, atama emirlerinin kendilerine tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içerisinde o yere hareket ederek belli yol süresini, izleyen iş günü içinde işe başlamak zorundadırlar. Savaş ve olağanüstü hallerde bu süre Cumhurbaşkanı Kararı ile kısaltılabilir.

 Yukarıdaki süreler;

  1. Kanuni izinlerin kullanılması veya geçici bir görevin yapılması sırasında başka bir göreve atanan memurlar için iznin veya geçici görevin bitimi,
  2. Hesaplarını, yerlerine gelenlere devir zorunda bulunan sayman ve sayman mutemetleri için devrin sona ermesi,
  3. Eski görevlerine devamları kurumlarınca yazılı olarak tebliğ edilenler için yerlerine atanan memurların gelmesi veya yeni görev yerlerine hareketlerinin kurumlarınca tebliği, tarihinde başlar.

(Değişik: 12/2/1982 – 2595/4 md.) Yer değiştirme suretiyle yapılan atamalarda memurlara atama emirleri tebliğ edilince yollukları, ödeme emri aranmaksızın, saymanlıklarca derhal ödenir. Memurun izinli ve raporlu olması tebligata engel olmamakla beraber (a) ve (b) bentlerindeki süreler izin ve rapor müddetinin bitmesinde başlar. Bu maddede geçen “yer” deyiminin kapsamı İçişleri ve Maliye Bakanlıklarınca birlikte belirtilir.

  • İlgili Makale: 
  • 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu (DMK) Tam Metin: 

Devlet Memurları Kanunu 62. Madde Açıklaması

Bu maddede geçen “yer” deyiminin kapsamı halen ilgili Bakanlıklar ta rafından belirlenmemiştir. Ancak uygulamada burada geçen “yer” deyimin den; 6245 sayılı Harcırah Kanununun değişik 3’üncü maddesinin (g) ben dinde geçen “yer” deyimi ibaresinin bu madde de geçen yer deyimi içinde uygulanabileceği değerlendirilmiştir. Uygulamada da bu değerlendirmeler esas alınarak işlem yapılmaktadır.

6245 sayılı Harcırah Kanununun değişik 3. maddesinin (g) bendinde “memuriyet mahalli; memur ve hizmetlinin asıl görevli olduğu veya ikametgâhının bulunduğu şehir ve kasabaların belediye sınırları içinde bulunan mahaller ile bu mahallerin dışında kalmakla birlikte yerleşim özellikleri bakımından bu şehir ve kasabaların devamı niteliğinde bulunup beledi ye hizmetlerinin götürüldüğü veya kurumlarınca sağlanan taşıt araçları ile gidilip gelinebilen yerleri”, (h) bendinde ise, “başka yer; yukarıdaki (g) fıkrasında yazılı memuriyet mahalli dışındaki yerleri, ifade eder.” denilmiştir.

657 sayılı Kanunun 62. maddesinde geçen “yer” ibaresinin tanımı yapılmadığından, memurların ilk defa, yeniden veya yer değiştirmek suretiyle atamalarında görev yerine hareket ve işe başlama süresi hesabında ver’ ibaresinden 6245 sayılı Harcırah Kanununun 3’üncü maddesinin (g) bendinde tanımlanan ‘memuriyet mahalli’ ve (h) bendinde geçen “başka yer” ibareleri 657 sayılı Kanunun 62’nci maddesinin uygulamasında da geçerli olacaktır. Aynı yerde göreve atananların, yol süreleri atama emirlerinin kendilerine tebliğ edildiği günü izleyen iş gününden itibaren göreve başlamaları gerekir.

Memurların izinli veya raporlu olduğu bir zamanda yerlerinin değişme si halinde, memur kendisiyle ilgili olan bu yer değişikliğini tebellüğ etmese bile, yeni görev yerindeki işine başlaması izninin veya raporunun bitiş tarihinden itibaren yukarıda belirtilen (1 veya 15 günlük) sürelerin de kullanılmasından sonra başlayacaktır. İzinli veya raporlu olması memurun atanmasını tebellüğ etmeye engel değildir.

devlet memurları kanunu 62 madde dmk
devlet memurları kanunu 62 madde dmk

Devlet Memurları Kanunu 62. Madde Atamalarda Görev Yerine Hareket ve İşe Başlama Süresi Emsal Kararlar

Danıştay Beşinci Dairesi E:1980/9212, K:1983/2487

  • Devlet Memurları Kanunu 62. Madde
  • Atamalarda Görev Yerine Hareket ve İşe Başlama Süresi

657 sayılı Kanunun 62.maddesinde yer değiştirme suretiyle veya ilk defa atamalarda işe başlamak ve kişinin özel yaşamını düzenlemesi için belirli süreler tanınmış ve aynı kanunun 169. maddesinde Bulundukları yerden başka yerlerdeki görevlere nakledilen ve 62. maddede belirtilen süre içinde yeni görevlerinde işe başlayan aday ve asıl memurların aylıkları, işe başladıkları tarihi kovalayan ay başından itibaren yeni görev yerinde ödenir. Bunların atama emirlerinin kendilerine tebliğ tarihi ile yeni görevlerinde aylığa hak kazandıkları tarih arasında geçen süreye ait aylıkları yeni görev yerinde kadro tasarrufundan karşılanır.

Yer değiştirme suretiyle başka kurumlara atanan aday ve asil memurlar hakkında da yukarıdaki fıkra hükmü uygulanır. Ancak 74.maddenin 2.fıkrasındaki kurumlar arasında nakledilen memurların aylıkları nakil amirlerinin kendilerine tebliği tarihinden itibaren yeni kurumlarınca ödenir ve evvelce aldıkları aylıklar kurumlararası hesaplaşma yolu ile tasfiye olunur hükmü yer almıştır.
Madde metninde de açıkça belirtildiği gibi, kurumlar arasında nakil yapan bir memura aylık ödenmesi asıl olarak kabul edilmiş, ancak aylığın hangi kısmının hangi kurumca ödeneceğine ilişkin düzenleme yapılmamıştır. Yine 657 sayılı Kanunun 165. maddesinde aylığın, görev karşılığı ödeneceğinin belirtilmesi karşısında, devlet memuruna görev yaptığı kabul edilerek aylık ödenmesi gereken sürenin terfiine sayılması da tabiidir. Belirtilen nedenlerle, hukuki dayanaktan yoksun olan dava konusu işlemin iptaline karar verildi.


Danıştay Beşinci Dairesi E:1981/2175, K:1986/1

  • Devlet Memurları Kanunu 62. Madde
  • Atamalarda Görev Yerine Hareket ve İşe Başlama Süresi

Dava, davacının Büyükbürüngez Köyler grubu ebeliğinden Güllüce Köyü sağlık ebeliğine naklen atanma onayını 1.12.1980 tarihinde tebellüğ ettiği halde yeni görev yerine gitmeyerek eski görev yerinde kalmaya devam etmesi nedeniyle 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 94. maddesi uyarınca görevinden çekilmiş sayılmasına ilişkin davalı idare işleminin iptali ve Ocak, Şubat, Mart, Nisan, Mayıs 1981 aylarına ait aylıklarının tarafına ödenmesi isteği ile açılmıştır.657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 94. maddesinin 2. fıkrasına Mezuniyetsiz veya kurumlarınca kabul edilen mazereti olmaksızın görevini terk edilmesi ve bu terkin kesintisiz 10 gün devam etmesi halinde yazılı müracaat şartı aranmaksızın çekilme isteğinden bulunulmuş sayılır hükmü yer almıştır. Aynı kanunun olay tarihinde yürürlükte olan şekliyle 62. maddesinin sondan ikinci bendinde ise, yer değiştirme suretiyle yapılan atamalarda memurlara yollukları verilmeksizin atama emirleri tebliğ edilemez denilmektedir.

Davacı, yolluğunun verilmemesi nedeniyle yeni görev yerine gitmediğini, eski görev yerinde vazifesini sürdürdüğünü iddia etmektedir. Dosyadaki belgelerin incelenmesinden, davacıya yolluk ödenmesinin yapılmadığı anlaşılmıştır. Bu duruma göre, yukarıda hükmü yazılı 62. madde karşısında, yolluksuz olarak yapılan naklen atama tebligatının hukuken geçerli usullerle yapıldığını kabul mümkün olmadığından, davacının yeni görev yerine gitmesi mümkün değildir ve izinsiz ve özürsüz olarak görevin terki hali de söz konusu olmamıştır.

Açıklanan nedenlerle davacının görevden çekilmiş sayılmasına ilişkin işlemin iptaline, istemi olan Ocak, Şubat, Mart, Nisan, Mayıs 1981 aylarına ait maaşlarının tarafına ödenmesine karar verildi.


Danıştay Beşinci Dairesi E:1986/1023, K:1988/2122

  • Devlet Memurları Kanunu 62. Madde
  • Atamalarda Görev Yerine Hareket ve İşe Başlama Süresi

Davacı, yolluk ödenmeden yeni görev yerine gitme yükümlülüğünün doğmayacağını, 18.12.1984 tarihinde banka havalesi ile yolluğunu almasından sonra süresi içinde görev yerine gittiğini öne sürmekte ve mahkeme kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 62. maddesinde, başka yerdeki görevlere atananların, atama emirlerinin kendilerine tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içerisinde o yere hareket ederek belli yol süresini izleyen iş günü içinde işe başlamak zorunda oldukları, yer değiştirme suretiyle yapılan atamalarda memurlara atama emirleri tebliğ edilince yolluklarının ödeme emri aranmaksızın saymanlıklarca derhal ödeneceği öngörülmektedir. Davacıya naklen atanmasına ilişkin onayın 23.11.1984 tarihinde yolluğu ödenmeksizin tebliğ edildiği, yolluğunun 18.12.1984 tarihinde banka eliyle kendisine ödendiği ve 21.12.1984 tarihinde yeni görev yerine başlama isteğinde bulunduğu dosyadaki belgelerin incelenmesinden anlaşılmıştır.

Yukarıda sözü edilen yasa hükmünde açıkça ifade edildiği gibi, memurların yolluklarının atama emri ile birlikte ödenmesi zorunlu olup, bu zorunluluğa uyulmadan yapılan atama tebligatının usulüne uygun kabulü mümkün değildir. Buna göre, olayda nakil emrinin davacıya, yolluğunun ödendiği 18.12.1984 günü tebliğ edilmiş olduğunun kabulü zorunlu olup 15 günlük yasal mehil süresinin de bu günden başlayacağında kuşkuya yer yoktur. Davacı ise, bu süre içinde olmak üzere, 21.12.1984 tarihinde yeni görevine başlamak için okul müdürlüğüne başvurduğuna göre, 657 sayılı kanunun 63.maddesinin 2.fıkrası uyarınca görevinden çekilmiş sayılmasının haklı ve yasal dayanağı bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle İdare Mahkemesi kararının 2577 sayılı İdari Yargı lama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1/b bendi uyarınca bozulmasına, uyuşmazlık sadece hukuki noktalara ilişkin bulunduğundan ve dosya için deki bilgi ve belgeler esas hakkında karar verilmesi için yeterli olduğundan aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca dava konusu işlemin iptaline karar verildi.


Danıştay Beşinci Dairesi E:2000/623, K:2002/1607

  • Devlet Memurları Kanunu 62. Madde
  • Atamalarda Görev Yerine Hareket ve İşe Başlama Süresi

Aydın 1. İdare Mahkemesinin 18.05.1999 günlü, E: 1998/501, K: 1999/186 sayılı kararıyla; yasalarda, ilgililerin yolluk almayacaklarına ilişkin beyanları ya da nakil işleminin isteğe bağlı olarak gerçekleştirilmesi durumunda yolluk ödenmeyeceğine ilişkin bir hüküm bulunmadığından, …’dan …’e atanan davacıya 657 sayılı Yasanın 62 ve 6245 sayılı Yasanın 5 ve 10/1. maddeleri uyarınca yolluk ödenmesi gerektiği gerekçesiyle 20.05.1998 tarihli işlemin harcırah verilmeyeceğine ilişkin kısmı iptal edilmiş ve hesaplanacak harcırahın atama işleminin ilgiliye tebliğ edildiği tarihten ödemenin yapılacağı tarihe kadar işletilecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine hükmedilmiştir.

Davalı idare, davacının nakil işleminden önce harcırah istemediğini bildirdiğini, kendi istemi doğrultusunda yolluk ödenmemesinin hukuka uygun olduğunu ileri sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkün olup, davalı idare tarafından ileri sürülen hususlar İdare Mahkemesi kararının işlemin iptaline ve hesaplanacak yolluğun yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine hükmedilmesine ilişkin kısımlarının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

Kararın yasal faizin başlangıç tarihiyle ilgili kısmına gelince; Dairemizin yerleşik içtihatlarında, iptal ve tam yargı davasının birlikte açılması ve tazmini istenen maddi zararlar için yasal faiz istenmesi durumunda, hükmedilecek maddi tazminat için davanın ( birlikte açılan iptal ve tam yargı davasının ) açıldığı tarihten (varsa, bu davaya konu olan başvuru tarihinden) itibaren faiz yürütülmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Davacı, iptal ve tam yargı davasını birlikte açarak ödenmeyen yolluğun yasal faiziyle birlikte tazminini istediğine göre, yukarıda yer alan açıklamalar karşısında iptal davasının açıldığı 17.06.1998 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekmekte olup; nakil işleminin tebliğ edildiği 25.05.1998 tarihinin İdare Mahkemesince yasal faizin başlangıç tarihi olarak alınmasında hukuki isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle, Aydın 1.İdare Mahkemesinin 18.05.1999 günlü, E: 1998/501, K: 1999/186 sayılı kararının işlemin iptali ile ödenmeyen yolluğun yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine hükmedilmesine ilişkin kısmının davalı idarenin temyiz isteminin reddi ile onanmasına, kararın yasal faizin başlangıç tarihine ilişkin kısmının ise davalı idarenin temyiz isteminin kabulü ile 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1/b. fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin değişik 3.fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen hususlar gözetilerek faizin başlangıç tarihi hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine, 10.04.2002 tarihinde oybirliği ile karar verildi.


Devlet Memurları Kanunu 62. madde emsal karar aramak için https://karararama.danistay.gov.tr/

Yorum Gönderin

X
kadim hukuk ve danışmanlık