Suça Teşebbüs – TCK 35. Madde

Suça teşebbüs, bir suç işleme kararını alan failin, suç yolunda ilerleyerek işlemeyi kastettiği suça ilişkin gerekli hazırlıkları yapıp icra hareketlerine başlamasına rağmen elinde olmayan nedenlerden ötürü, işlemek istediği suçu sonuçlandıramaması olarak tanımlamak mümkündür. Nitekim, Türk Ceza Kanunu (TCK) m.35’te suça teşebbüs kavramı “Kişi, işlemeyi kastettiği bir suçu elverişli hareketlerle doğrudan doğruya icraya başlayıp da elinde olmayan nedenlerle tamamlayamaz ise teşebbüsten dolayı sorumlu tutulur.” şeklinde düzenlenmiştir.

TCK 35. madde uyarınca suça teşebbüs iki şekilde meydana gelir:

• Fail, icra hareketlerine başlamış fakat elinde olmayan nedenlerle icra hareketleri yarıda kalmış ise suça teşebbüsten cezalandırılır. Örneğin, yaralamak kastıyla ateş eden sanığın polisin olay yerine gelmesi üzerine kaçması durumunda fiil yarıda kaldığından kasten yaralama suçu teşebbüs aşamasında kalmıştır.
• Fail, icra hareketlerini tamamlamasına rağmen failin iradesi dışındaki engel bir nedenden istenen neticenin meydana gelmemesi halinde suça teşebbüs söz konusu olur. Örneğin, bıçak ile mağdurun vücuduna öldürücü bölgeye 5-10 defa bıçak darbesi vurmasına rağmen mağdurun ölmemesi halinde suç teşebbüs aşamasında kalır. Sanık kasten insan öldürmeye teşebbüs suçu nedeniyle cezalandırılır.

Her ne kadar fail tarafından suç gerçekleştirilememiş olsa da suç yolundaki eylemlerin cezasız kalması hukukla ve adaletle bağdaştırılamaz. Zira, teşebbüs halinde suç meydana gelmese bile toplum düzeni üzerinde somut bir tehlike ortaya çıkmaktadır.  Kanun koyucu bir eylemin hukuka aykırı olduğunu değerlendirirken, toplumdaki düzeni bozucu nitelik taşıyıp taşımadığına, toplumun korunan hak veya menfaatine zarar verip vermediğini dikkate alır.

Suça Teşebbüsün Koşulları

Teşebbüs aşamasında kalan eylemler ile suçun kanuni tanımındaki eylemler yerine getirilmiştir; ancak netice kısmı eksik kalmaktadır. Bu nedenle teşebbüsü cezalandırmanın nedeni tamamlanmış suçları cezalandırmakla aynı nedene dayanmaktadır.

Teşebbüs aşamasında fail, işlemeyi kastettiği suçu tamamlamak istediği sonuca ulaşmak amacıyla icra hareketlerine başlamaktadır; ancak elinde olmayan nedenlerle icra hareketlerini tamamlayamamakta ya da icra hareketlerini tamamlamasına rağmen istenilen sonuç meydana gelmemektedir.

Bir suçun teşebbüs aşamasında kalması için şu şartların varlığı aranmaktadır:

• Suç işleme kastının bulunması
• Failin doğrudan doğruya suçun icrasına başlaması
• Failin suçu işlemeye yönelik elverişli hareketlerde bulunması
• Failin elinde olmayan nedenlerden ötürü eylemini tamamlayamaması

şartlarının oluşması gerekmektedir.

• Suç İşleme Kastının Bulunması

Teşebbüsten söz edilebilmesi için failin her şeyden önce belirli bir suçu işlemeye kastetmesi zorunludur. TCK m.35’de “işlemeyi kastettiği bir suç” sözcükleriyle bu husus açıklanmıştır. Bununla birlikte, maddedeki tanımdan da anlaşılacağı üzere işlenmesine kast edilen suçun, doğal olarak “kasıtlı suç” olması gerekmektedir. Taksirli bir suçun işlenmesine kast edilmesi olanaklı değildir. Bu nedenle taksirli suçlarda teşebbüsten söz edilemez.

Bir suçun işlenmesine kast etmek, o suçun kanuni tanımındaki öğeleri bilme ve istemeyi içerir. Ayrıca failin kastının, işlemeyi tasavvur ettiği suçu tanımlamak amacına yönelik bulunması gerekir. Bir suçu işlemeye teşebbüs kastından bahsedilemez. Ancak bir suçu işlemeye yönelik kastın başka bir suçu da kapsayıp kapsamadığı kimi olaylarda tartışmalı olabilmektedir. Örneğin, fail tehdit maksadıyla mağdura bıçağını doğrultup üzerine yürümüş ise, bu eyleminin yaralama veya öldürme kastını kapsayıp kapsamadığını tayin etmekte güçlük çıkabilmektedir. Bu durumda fail ile mağdurun olaydan önceki davranışları, ilişkileri, husumetlerinin olup olmadığı, olay sırasındaki hareketlerin niteliği gibi çeşitli verilerden hareketle suç kastı belirlenmelidir.

• İcra Hareketlerine Başlama

İcra hareketlerine başlama, teşebbüsün oluşmasını sağlayan pozitif unsurlardan biridir. Kanun koyucu tarafından suçun işlenmesi maksadıyla yapılan tüm eylemler cezalandırılmamıştır. Bu kapsamda icra hareketleri cezalandırma sınırları içindedir. Bu durumda bir eylemin hazırlık hareketi mi yoksa icra hareketi mi olduğu sorusu önemlidir. Hazırlık hareketleri aşamasında fail, suçu işlemek için hazırlanmaktadır; işleyeceği suça uygun suç aletini satın almaktadır, onun hakkında bilgi sahibi olmaktadır, suçu işlemeye yönelik gerekli eylem planını hazırlamaktadır.

Hazırlık hareketi ile icra hareketi arasındaki ayrımın zor olması nedeniyle TCK madde 35’te doğrudan doğruya icraya başlama kıstası getirilmiştir. Fail suçun varlığı için gerekli olan davranışı işlemeye başladığında icra hareketi meydana gelmektedir. Buna göre doğrudan doğruya icraya başlanması icra hareketi olarak kabul edilmiştir. Kanunda suçun oluşması için yer alan hareketlerin yapılmasıyla icra hareketlerine başlanmış sayılmaktadır.

• Suç İşlemeye Elverişli Hareketlerde Bulunma

Suçun doğrudan doğruya icrasına başlamış olmak, teşebbüsün oluşumu için yeterli değildir. Ayrıca, icraya elverişli hareketlerle başlanmış olunması da zorunludur. Nitekim, Kanunumuz da suça teşebbüsün varlığı için, suç işlemeye elverişli hareketin varlığı şart koşmaktadır. Failin icra hareketi istenilen amacı gerçekleştirmeye elverişli olmalıdır. Elverişli vasıta, elverişli hareket kapsamına alınmaz; nitekim vasıta terimi hareketsiz bir şeyi ifade etmektedir.

Elverişlilik değerlendirilirken olay anındaki durum ve şartlar göz önüne alınmaktadır. Örneğin, fail tarafından yapılan hareket suçu tamamlamaya imkân vermiyorsa bu durumda mutlak/kesin elverişsizlik söz konusu olacaktır. Normal şartlar altında suçun kanuni tanımında yer alan sonuçları meydana getirmeye elverişli olmasına rağmen failin işlemek istediği suç konusu açısından elverişsiz olması durumunda ise nispi elverişsizlik söz konusudur. Yargıtay kimi kararlarında, elverişlilik halini değerlendirirken mutlak ve nispi elverişsizlik kavramlarına göre ayrım yapmaktadır.

• İcra Hareketlerinin Tamamlanamaması

İcra hareketlerinin tamamlanamaması, teşebbüsün oluşmasını sağlayan negatif unsurlardandır. Bu durumda fail suç yolunda ilerlerken, elinde olmayan nedenlerle icra hareketlerini tamamlayamamaktadır. Failin elinde olmayan neden maddi veya manevi nitelikte olabileceği gibi üçüncü bir kişini fiiliyle de gerçekleşebilir; her ne olursa olsun dış etmenler tarafından engellenmiş olacaktır. Aksi takdirde, failin özgür iradesiyle icra hareketlerini tamamlamaması durumunda gönüllü vazgeçme söz konusu olur.

İcra hareketlerinin tamamlanamaması engelleyici etmenler suç tamamlanmadan önce ortaya çıkmalıdır. Failin icra hareketlerini tamamlamasına rağmen istediği sonuca ulaşamaması durumunda da suçu tamamlayamamaktadır.

• Suça Teşebbüste Manevi Unsur

TCK m.35’in lafzından da anlaşılacağı üzere teşebbüs sadece kasten işlenebilen suçlarda mümkün olur. Nitekim, TCK m. 21/1’de “Suçun oluşması kastın varlığına bağlıdır. Kast, suçun kanuni tanımındaki unsurların bilerek ve istenerek gerçekleştirilmesidir.” Şeklindeki düzenleme ile kast ifade edilmiştir. Bu bakımdan tamamlanmış suça özgü nitelikleri taşımaktadır.

Teşebbüs aşamasında kalmış suçtaki kast, tüm unsurlarıyla birlikte tamamlanmış suçu işlemek isteğinden ibarettir. Kısacası, fail tarafından suçu işlemeye elverişli davranışları gerçekleştirmek bilinç ve iradesi ortadadır. Nitekim Yargıtay kararlarınca da failin kastının suçu tamamlamaya yönelik olduğunu ve teşebbüs için ayrı bir kasttan söz edilemeyeceği ifade edilmiştir.

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun T. 14.12.1999-1/278-308 kararında failin kastı belirlenirken “failin olay öncesi ve sonrası davranışları, fail ile mağdur arasındaki husumetin sebebi ve niteliği, failin suçta kullandığı suç aletinin mahiyeti, atış veya darbe sayısı ile mesafesi, mağdurun vücudunda meydana gelen yaraların yerleri ile nitelikleri, hedef seçme imkânı olup olmadığı, olayın akış ve sebebi, failin işlemeyi kastettiği suçun iradesi dışında engel bir halinin olup olmadığı” değerlendirilmektedir.

Kasten Öldürmeye Teşebbüs Suçu ve Cezası

TCK 81. maddede düzenlenen kasten insan öldürme suçu, insan öldürülmesiyle oluşan ve suça teşebbüse elverişli bir suçtur.

Uygulamada işlenen fiilin “kasten adam yaralama suçu” mu yoksa “kasten insan öldürmeye teşebbüs suçu” mu olduğu konusunda çoğu zaman mahkemeler tarafından hatalı kararlar verildiği görülmektedir. Bu iki suç tipi arasında çok fazla hapis cezası farkı vardır. Fiilin kasten insan öldürmeye teşebbüs suçu kapsamında olması durumunda ceza yaralamaya göre 2-3 kat daha fazla olmaktadır.

Kasten yaralama suçu ile kasten insan öldürmeye teşebbüs suçu arasındaki ayırıcı temel nokta suçun manevi unsurunun farklılığından kaynaklanır. Kasten öldürmeye teşebbüs, failin olay öncesi, olay sırası ve olay sonrası davranışları ölçü alınarak değerlendirilir. Yargıtay, bir fiilin kasten öldürmeye teşebbüs olup olmadığının şu şartlar dikkate alınarak değerlendirilmesi gerektiğini belirlemiştir (YCGK-K.2008/184):

• Fail ile mağdur arasında olay öncesine dayalı, öldürmeyi gerektirir bir husumetin bulunup bulunmadığı,
• Olayda kullanılan vasıtanın öldürmeye elverişli olup olmadığı,
• Mağdurdaki darbe sayısı ve şiddeti,
• Darbelerin vurulduğu bölgenin hayati önem taşıyıp taşımadığı,
• Failin fiiline kendiliğinden mi, yoksa engel bir nedenden dolayı mı son verdiği,
• Olay sonrası mağdura yönelik davranışları, başka bir anlatımla olayın kendine özgü tüm özellikleri dikkate alınarak saptanmalıdır.

TCK 81. maddede düzenlenen kasten insan öldürme suçunun teşebbüs aşamasında kalması durumunda cezası, müebbet hapis cezası yerine 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezasıdır.

Bazı Suçlar Bakımından Suça Teşebbüs

• Taksirli Suçlar ve Teşebbüs

Taksir, TCK madde 22/2’de “Taksir, dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla, bir davranışın suçun kanuni tanımında belirtilen neticesi öngörülmeyerek gerçekleştirilmesidir.” olarak tanımlanmaktadır. Taksirli suçlar nitelikleri gereği teşebbüse elverişli değildir. Çünkü, taksirli suçlarda bir suç işleme kararı ve iradesi yoktur. Basit taksir veya bilinçli taksir ayrımının bir önemi bulunmamaktadır.

• İhmali Suçlar ve Teşebbüs

İhmal, hukuk düzeni tarafından yapılması istenen bir hareketin yapılmamasıdır. İhmal suçlarında fail hareketsiz kalarak ihmalin gerçekleşmesiyle suç tamamlandığından, ilgili suç bakımından teşebbüsün mümkün olup olmadığı doktrinde tartışmalıdır.

İhmal suretiyle icra suçlarında icrai bir şekilde işlenebilen bir suçun ihmali hareketle gerçekleşmesi halinde söz konusu olur. İhmal suretiyle icra suçlarında, failin ihmali bir davranışla gerçekleşmesi amacıyla hareketsiz kalması, ancak neticenin bu hareketsizliğe rağmen failin iradesi dışında doğan bir nedenden dolayı gerçekleşmemesi durumunda da teşebbüs mümkündür. Örneğin, hastaya gerekli tedaviyi yapmayarak ihmali davranışta bulunan doktorun davranışına karşılık, başka bir doktorun gerekli müdahaleyi yaparak hastayı kurtarması durumunda, ihmal suretiyle icra suçuna teşebbüs söz konusu olur.

• Olası Kast ve Teşebbüs

Olası kast, TCK madde 21/2’de “Kişinin, suçun kanuni tanımındaki unsurların gerçekleşebileceğini öngörmesine rağmen, fiili işlemesi halinde olası kast vardır.” olarak tanımlanmaktadır. Olası kastta fail, gerçekleşecek olan neticenin meydana gelmesini kabullenmekte, riski göze alarak hareketlerine devam etmektedir. Bu nedenle olası kastla işlenen suçların teşebbüse elverişli olup olmadığı doktrinde tartışmalıdır. Yargıtay da olası kastı neticenin belirleyeceği düşüncesinden hareketle, öngörülen ve fakat gerçekleşmeyen tali netice açısından teşebbüsün oluşmayacağı görüşünü benimsemiştir.

• Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Suçlarda Teşebbüs

Neticesi sebebiyle ağırlaşan suçlarda gerçekleşen netice kast edilenden daha ağır olmaktadır. Teşebbüs ancak kasıtlı suçlarda gerçekleşebileceğinden neticesi sebebiyle ağırlaşan suçlardaki sonuç failin kast ettiği ve istediği sonuç değildir. TCK madde 23’te “Bir fiilin, kastedilenden daha ağır veya başka bir neticenin oluşumuna sebebiyet vermesi halinde, kişinin bundan dolayı sorumlu tutulabilmesi için bu netice bakımından en azından taksirle hareket etmesi gerekir.” ifadesi ile netice sebebiyle ağırlaşmış suç için taksirle hareket edileceği açıktır. Taksirli suçlarda teşebbüs mümkün olmadığından neticesi sebebiyle ağırlaşan suçlarda teşebbüs mümkün değildir.

• Sırf Hareket Suçlarında Teşebbüs

Bir suçun tamamlanması için neticenin gerçekleşmesine gerek olmaması durumunda sırf hareket suçları/neticesiz suç meydana gelir. Örneğin, hakaret, tehdit, yalan yere yemin ve iftira suçlarında icra hareketleri tamamlandığı an suç da tamamlanmaktadır. Hareketin yapılmasıyla suç tamamlandığından kural olarak bu suçlara teşebbüs mümkün değildir.

Ancak, sırf hareket suçları birden çok icra hareketiyle gerçekleşiyorsa yani icra hareketleri ayrılabiliyorsa bu durumda teşebbüs mümkün olur. Örneğin, fail tarafından yazılan mektubun hakaret içerdiğini fark edemediği için kabul eden PTT memurun, üçüncü bir kişi nedeniyle mektubu göndermesinin engellemesi veya PTT dağıtıcısının hakaret mektubunu mağdura iletmemesi halinde teşebbüsün olabileceği kabul edilmektedir.

• Tehlike Suçlarında Teşebbüs

Tehlike suçu bakımından korunan varlık veya menfaatin sadece tehdit edilmiş olması yeterlidir. Dolayısıyla zararın doğma ihtimalinin bulunması tehlike suçları için yeterlidir. Bu husus bakımından teşebbüsün mümkün olup olmayacağı tartışmalı olmakla birlikte, bir tehlike suçu olan tehdit suçu bakımından teşebbüs mümkündür.

• Kalkışma Suçlarında Teşebbüs

Kalkışma suçlarında suçun tamamlanması öne alınmıştır. Kanun koyucu tarafından hukuki koruma konusu varlığa zarar vermeyen davranışlar ile suç tamamlanmış kabul edilmektedir. Dolayısıyla suçun tamamlanmış veya teşebbüs aşamasında kalmış olmasının bir önemi kalmamaktadır; teşebbüse elverişli değildir. Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozmak, Anayasayı ihlal gibi suçlar kalkışma suçlarındandır.

• Kesintisiz Şekilde İşlenen Suçlarda Teşebbüs

Kesintisiz şekilde işlenen suçlarda suçun varlığı için ihlalin zaman içinde bir süre devam etmesi gerekmektedir. Bu süre zarfında suç tamamlanıncaya kadar teşebbüs mümkün olur. Örneğin bir kişinin hürriyetinden yoksun bırakılmak amacıyla araca bindirilmeye çalışıldığı bir durumda, mağdurun direnç göstererek kendini kurtarması durumunda suç teşebbüs aşamasında kalmış olur.

• Şahısta Hata ve Hedefte/İsabette Sapma

Şahısta yanılma halinde, kişi eylemi işlemeyi kastettiği bir hukuki konu yerine başka bir konuya yönelik olarak işlemektedir. Başka deyişle, eylemi icraya geçtiği sırada hedefinde olan hukuki konunun, kastettiği konu olduğu hususunda yanılmaktadır. Dolayısıyla, fiili işlediği sırada kastettiği hukuki konu orada değildir veya hedefinde değildir. Bu durumda eylem başka bir hukuki konu üzerinde gerçekleştiğine göre, yine tamamlanmış bir suç gerçekleştiğinden, teşebbüs uygulanamaz. Örneğin hasmı zannedip ateş ederek öldürdüğü kişi aslında başka bir şahıstır. Buna karşın, hasmı zannedip ateş etmesine ve hedefine isabet ettirmesine rağmen öldüremeyip yaralamış ise, eylem isabet alan kişiyi öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturur.

İsabette sapma halinde, örneğin hasmına ateş etti, sapma sonucu seken mermi hedefi yerine başka kişiyi yaraladı ise, isabet alan kişi yönünden kasten veya taksirle yaralama suçu oluşurken, isabet almayan hedef kişi yönünden öldürmeye teşebbüs suçunun gerçekleştiği kabul edilmektedir.

• İşlenemez Suç

Sonucun gerçekleşmemesi, kullanılan vasıtaların ve dolayısıyla hareketin elverişsiz olmasından veya suçun maddi konusunun bulunmamasından kaynaklanıyorsa bu durumda işlenemez suç söz konusudur. Burada fail suçu gerçekleştirmek için hareket etmekte ancak sonucu gerçekleştirememektedir.

Her ne kadar kullanılan vasıtanın ve dolayısıyla yapılan hareketin elverişsiz olması veya suçun maddi konusunun bulunmaması halinde suç işleme kararının icrasına başlansa da, işlenmek istenen suçun icrasına başlamaktan ve cezalandırılabilir bir teşebbüsten söz edilemeyeceğinden, fail cezalandırılmayacaktır. Dolayısıyla teşebbüsten söz edilemez.

• Gönüllü Vazgeçme

Suça teşebbüs ile gönüllü vazgeçme genelde birbirine karıştırılmaktadır. Fail, suç tamamlanmadan icra hareketleri sırasında suç yoluna son vererek veya icra hareketlerinden sonra da neticenin meydana gelmesini önleyerek suç işleme kararından vazgeçebilir. Bu durumda önleme failin iradesiyle olmalıdır. Ancak suça teşebbüs halinde, suça konu olan eylem failin elinde olmayan sebepler dolayısıyla tamamlanamamaktadır. Bir diğer anlatımla, failin iradesi dışında gerçekleşen nedenlerden ötürü kastedilen eylem gerçekleştirilemez.

TCK madde 36’da “Fail, suçun icra hareketlerinden gönüllü vazgeçer veya kendi çabalarıyla suçun tamamlanmasını veya neticenin gerçekleşmesini önlerse, teşebbüsten dolayı cezalandırılmaz; fakat tamam olan kısım esasen bir suç oluşturduğu takdirde, sadece o suça ait ceza ile cezalandırılır.” ifadesi ile gönüllü vazgeçme düzenlenmektedir. Bu halde gönüllü vazgeçmede fail cezalandırılmayacaktır.

Failin gönüllü olarak vazgeçmesi durumunda fail teşebbüsten dolayı cezalandırılamaz; ancak fail gönüllü vazgeçene kadar tamam olan kısım esasen bir suç oluşturduğu takdirde, sadece o suça ait ceza ile cezalandırılır.

Teşebbüsün Cezalandırılması

TCK madde 35/2’de “Suça teşebbüs halinde fail, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığına göre, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine onüç yıldan yirmi yıla kadar, müebbet hapis cezası yerine dokuz yıldan onbeş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Diğer hallerde verilecek cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadarı indirilir.” denmektedir. Suça teşebbüs ceza hukuku bakımdan önemli bir kurumdur.

Teşebbüs aşamasında kalan bir suç nedeniyle ortaya çıkan zarar ve tehlikenin ağırlığı asıl suçun tamamlanması halinde meydana gelecek zarar ve tehlikenin ağırlığına göre daha azdır. Bu nedenle kanun koyucu tarafından, suça teşebbüs bakımından asıl suça bağlı olarak daha az bir cezai yaptırımı öngörmüştür. Kanun hükmünün düzenlenişinden açıkça anlaşılacağı üzere teşebbüs halinde faile verilecek ceza miktarı belirlenirken, failin teşebbüs aşamasında kalan eyleminin meydana getirdiği zarar ve tehlikenin ağırlığı dikkate alınacaktır. Buna göre;

• Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine on üç yıldan yirmi yıla kadar hapis cezası,
• Müebbet hapis cezası yerine dokuz yıldan on beş yıla kadar hapis cezası,
• Diğer hallerde verilecek cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadarı indirilip,

yaptırım uygulanır.

Görevli ve Yetkili Mahkeme

CMK madde 12/2’de “Teşebbüste son icra hareketinin yapıldığı, kesintisiz suçlarda kesintinin gerçekleştiği ve zincirleme suçlarda son suçun işlendiği yer mahkemesi yetkilidir.” denmektedir. Buna göre teşebbüste son icra hareketinin yapıldığı yer mahkemesi yetkili mahkemedir.

Görevli mahkeme bakımdan ise; ağır ceza mahkemesinin kapsamına giren suçlarda Ağır Ceza Mahkemesi, asliye ceza mahkemesinin kapsamına giren suçlarda Asliye Ceza Mahkemesi görevli mahkemedir.

Suça Teşebbüs – TCK 35. Madde Yargıtay Kararları

CGK 03.04.2018, 2017/7-735-2018/143

• Suça Teşebbüs
• TCK 35. Madde

“… Öte yandan, suça teşebbüsle ilgili bir değerlendirme yapılabilmesi failin hangi suçu işlemeyi kastettiğinin belirlenmesini gerektirir ki buna “subjektif unsur” denir. Failin davranışı ile bir suçu işlemeye teşebbüs edip etmediğini, eğer etmişse hangi suça teşebbüs ettiğini tespit edebilmek için öncelikle kastın varlığının belirlenmesi gerekmektedir. Başka bir deyişle, tıpkı tamamlanmış suçta olduğu gibi teşebbüs aşamasında kalan suçlarda da, işlenmek istenen suç tipindeki tüm unsurlar fail tarafından bilinmelidir.”

---

CGK 21.11.2017, 2015/6-258-2017/486

• Suça Teşebbüs
• TCK 35. Madde

“… mağdura ait iş yerine girip ziynet eşyasını yağma yoluyla almak için en uygun zamanı kollayan ve bu imkanı elde ettikten sonra iş yerine giren sanığın, içeride bulunan tanıklar Penbe ve Esra’yı kendisine müdahale edilmesini önleyecek şekilde tehdit ettikten sonra ziynet eşyasını almak için vitrin camını açmaya çalıştığı sırada, tanık Penbe’nin alarm düğmesine yöneldiğini fark edip panikleyerek yakalanacağı korkusuyla icrai hareketlerini sonlandırarak hiçbir şey alamadan olay yerinden kaçması karşısında, suç yolunda katedilen mesafe, somut bir zararın oluşmaması ve meydana gelen tehlikenin ağırlığına göre, eylemi teşebbüs aşamasında kalan sanık hakkında yerel mahkemece TCK’nın 35. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 1/2 oranında indirim yapılması dosya kapsamı itibarıyla yerinde olup hak ve nasafete uygundur.”